Tack Zweden

Het is nu al een aantal weken geleden dat we thuis zijn gekomen, maar we zijn nog helemaal niet toegekomen aan het verhaal van de laatste week van onze reis. Dat moet toch maar snel gebeuren!

De laatste week is ingegaan en hoewel we al weken richting het zuiden rijden, zijn we nog niet echt bezig met naar huis gaan. Het op pad zijn bevalt ons uitstekend, de camper is perfect voor ons vieren en de landen waar we doorheen reizen zijn ook geweldig! We gaan nog even flink genieten deze week. Donderdag hebben we een rustig dagje en laten we het geweldige Stockholm achter ons en rijden we door naar een plaatsje aan de kust. We vinden een mooie camping, met speeltuin uiteraard en avonturen pad met houten bruggen naar een eilandje toe. Op avontuur dan maar!

Vrijdag is de dag van het zomerfeest, waarmee de langste dag van het jaar wordt gevierd. In Nävekvarn doen ze dat in het volksparkje naast de camping, sochtends de meiboom versieren en smiddags eromheen dansen. De regen is net op tijd weg als de meiboom wordt opgezet en we sluiten aan bij de lokale bevolking. Zodra de meiboom recht staat, begint de oude muziekleraar op zijn trekzak liedjes te spelen. Met wat instructies en een beetje goede wil wordt er rond de meiboom gedanst en liedjes gezongen.Izzy staat met een zelf gevlochten meikrans op met grote interesse te kijken naar de kinderen die dansjes doen en zingen. Halleehuuppa. Ze vindt het geweldig! Heerlijke folklore. De Zweden gaan die middag verder met vrienden drinken en eten, wij gaan ook verder, we hebben nog een afspraak met een andere Zweedse inwoner. Pippi Langkous woont hier en we mogen bij haar op bezoek morgen.

Pippi woont in Astrid Lindgren Värld, een ontzettend mooi park, ingedeeld in de verhalen uit haar boeken. Carlson on the roof, Ronja de roversdochter en uiteraard Pippi. Allemaal hebben ze een eigen theater waar bijna ieder uur een nieuwe voorstelling begint. Steeds een ander verhaal, en hoewel in het Zweeds, prima te volgen als je de boeken of de filmpjes kent. Als eerste gaan we naar de stoere Pippi, waar je eerst zelf door Villa Kakelbont kunt lopen totdat Pippi aan komt huppelen en zegt dat ze gaan beginnen. Isabel is erop gekleed, met twee verschillende leggings aan en twee vlechten die opzij staan. Koffie erbij, lunch mee en genieten van dit geweldige park. De hele dag gaan we van optreden naar speeltuin. Echt een aanrader om met kleine kinderen naar toe te gaan.

Savonds gaan we verder en belanden in het gebied waar alle glasblazerijen staan, het Glasriket (Glas Koninkrijk). Leuk om even te kijken bij de winkels waar dit allemaal verkocht wordt, en sneakers te scoren in de outlet. Maar we hebben een ander doel, de elandenboerderij. Nog een laatste kans om deze dieren in het echt te zien. We komen bij een kleinschalig opgezet park, waar je op je gemak doorheen kunt lopen en de prachtige dieren van dichtbij kunt zien. Superschattig is het kleine kalfje die op ongeveer een meter van het hekje heel relaxed ligt te herkauwen of stuntelig een paar stappen doet naar een voor hem nog veel te grote tak. Uiteindelijk is de tak overwonnen en staat hij er heerlijk van te knagen. De eigenaren hebben echt een liefde voor deze dieren, al suggereren de populaire elandworstjes in de shop dat ze er ook andere dingen van maken.

Door maar weer, die middag rijden we door de binnenlanden van zweden richting de zuidkust. De volgende dag zitten we heerlijk tussen de appelbomen en de mooie wijde wereld (volgens Isabel) te picknicken. En later die ochtend wandelen we nog even over het Zweedse platteland tussen de schapen naar Ales Stenar, het lijkt hier Nieuw Zeeland wel! Ales Stenar is een verzameling stenen in de vorm van een schip die door de Vikingen is gebouwd. Een wonderlijk staaltje bouwkunst als je het ons vraagt, de 59 keien zijn zo geplaatst dat de zon in de zomer in het noordwesten onder gaat en in de winter precies bij een tegenovergestelde steen onder gaat. Dit is het laatste stukje Zweden dat wij bezoeken (voorlopig), we rijden die middag over een stukje bekend terrein, de brug van Malmo naar Kopenhagen. Savonds komen we aan bij de ferry in Zuid Denemarken die ons naar Duitsland gaat varen. Eerder dan gepland gaan we over, we zouden pas de volgende dag, maar een variabel ticket maakt het mogelijk eerder over te gaan. Je moet het geluk soms ook een kans geven. De luxe ferry brengt ons onopgemerkt in 2 uur naar de overkant. Dat brengt ons opeens dicht bij huis in een dagje! Zo zitten we sochtends nog heerlijk tussen de appelbomen te picknicken en zo zitten we savonds op een heerlijk klein kneuterig grasveldje bij een prachtige rietgedekte boerderij in een Duitse stad.

Maar Berlijn was en is ons einddoel en daar rijden we de volgende dag naartoe. Wat een enorme stad! Smiddags springen we op de fiets om deze stad met al zijn geschiedenis te bewonderen. Het uitzichtspunt bij de Berlijnse muur, de Brandenburger Tor (waar het WK morgen te volgen is op grote schermen) en de Reichstach. Erg indrukwekkend allemaal, maar vandaag hebben we het wel gezien. Misschien komt het doordat we dicht bij huis zijn, of we al veel hebben gezien, maar van Berlijn zijn we minder onder de indruk dan van de andere steden die we onderweg tegenkwamen. De keuze de volgende dag om opnieuw de stad in te gaan, of een zwemmeertje te zoeken buiten de stad is makkelijk gemaakt en we rijden de stad uit. Auf Wiedersehen Berlin. Het zwemmeertje is heerlijk, het weer geweldig en Der Mannschaft verliest en wordt uitgeschakeld in de poule fase. Auf Wiedersehen Deutschland! Eén nachtje slapen nog en we zijn thuis.

We rijden natuurlijk niet zomaar naar huis! Het schitterende openlucht zwembad waar we die nacht naast staan, verdiend het om bezocht te worden. Het weer blijft geweldig, en het zwembad is ook echt prachtig. Dat kunnen die Duitsers dan toch prima, zwembaden bouwen!

Er staat ons nog 1 etappe te wachten en op de muziek van “De Jeugd van tegenwoordig” zingen we mee: “Het ziet eruit alsof het makkelijk is, omdat het makkelijk is voor ons” en komen we aan in Nederland. De route is makkelijk, bij Emmen de grens over, we spotten het laatste bijzondere dier, en de eerste afslag eraf om te belanden bij Snackbar Charlie in Klazienaveen. Die mensen weten hoe je een frikandel frituurt, eindelijk! Isabel heeft het gemist. Zijn we nu al in Nederland? Opeens kunnen we niet meer wachten en zelfs met een half bakje vol patat toeren we naar huis. Op naar een juichende huilende Ferine en de allerlekkerste monchoutaart van oma Jantje! Home sweet mega home. De eerste week vol met familie, TT, vrienden en buren gezelligheid, werk, school, Guns n Roses en we zijn weer good to go! Wanneer zullen we weer gaan vraagt Isabel? Ben wel weer klaar om op pad te gaan met de camper en heel stiekem wij ook!! De eerste plannen worden weer gemaakt om heel snel weer gewoon lekker weg te gaan. Het goede leven, genieten van hoe mooi het leven kan zijn en samen mooie herinneringen maken! Wat was het fantastisch!